Wymarzony scenariusz się spełnił: po maturze trafiłeś na studia informatyczne, możesz uczyć się tego, co naprawdę cię interesuje, i liczyć na ciekawą karierę. Po kilku semestrach początkowy zapał jednak spada – mimo tego, jak bardzo ciekawa potrafi być informatyka, studia zaczynają nużyć. Często nie jest to kwestia samej dziedziny, tylko prostego faktu, że nie da się przez długi czas utrzymywać wyjściowego poziomu zaangażowania: mózg szybko adaptuje się do warunków, w których działamy, i osłabia początkową determinację. Jest jednak kilka sposobów, dzięki którym studia informatyczne, jak każde inne, mogą nieustannie interesować i inspirować.
Poszukaj źródła motywacji – zewnętrznej lub wewnętrznej
Zawsze najprościej jest o motywację zewnętrzną, czyli w tym przypadku każdy powód, dla którego studiujemy, inny niż sama nauka. Czasem może być to coś zupełnie prostego jak na przykład obiecanie sobie małej nagrody za dobrze zdane kolokwium. Bardziej długoterminową opcją jest wyjście nieco poza to, co standardowo oferują studia informatyczne i robienie dodatkowych kursów (często też organizowanych w ich ramach, jak CISCO) oraz zdobywanie certyfikatów albo budowanie portfolio do zamieszczenia w sieci, np. na GitHubie. Zewnętrzne potwierdzenie kompetencji w postaci dyplomów i docenienia przez innych jest budujące i potrafi podtrzymać zapał na wiele miesięcy. Warto wreszcie pomyśleć nad jeszcze szerszym celem. Po co nam studia? Informatyka potrafi zapewnić wysokie zarobki, karierę pełną wyzwań, podróże, pracę z dowolnego miejsca na Ziemi… Możliwości jest oczywiście dużo – ważne jest zastanowienie się nad naszą indywidualną wizją, dla której jesteśmy gotowi ponieść pewien wysiłek. Ci, którzy wolą mniej behawiorystyczne podejście, powinni z kolei zastanowić się nad motywacją wewnętrzną – czyli nauką dla samej nauki i własnej satysfakcji. Może być ona trudniejsza do wypracowania, ale ma pewną przewagę nad motywacją zewnętrzną – nie tak łatwo ją wygasić. Zewnętrzne nagrody mogą z czasem spowszednieć i przestać cieszyć, ale nie radość czerpana z traktowania tego, co robimy, jako naszego hobby. A mogą być nim przecież także studia, informatyka w końcu jest naprawdę pasjonującym obszarem.
Gdy motywacja już jest – przeorganizowanie uczenia się
Czasami palimy się do nauki, ale mimo to nijak nam nie wychodzi. Bywa, że wynika to po prostu ze złej techniki. Uczenie się nie jest mechaniczną czynnością, którą należy wykonywać zawsze w ten sam sposób, czytając do oporu notatki i opanowując definicje na pamięć – szczególnie gdy chodzi o studia informatyczne. Im wyższy poziom edukacji, tym wymaga więcej autorefleksji. Gdzie tkwi błąd – w braku zróżnicowanych metod nauki, np. wykorzystywania skojarzeń, tworzenia fiszek, zmieniania miejsca czy uczenia innych wiedzy, którą właśnie przyswajamy? A może chodzi o próbę opanowania zbyt dużych porcji materiału? Wiemy przecież, że umiejętności zdobywa się szybciej poprzez krótką, ale regularną naukę – stąd bierze się efektywność techniki Pomodoro czy tzw. micro learningu. Analiza własnych nawyków i skonfrontowanie ich z przyzwyczajeniami znajomych pomoże nam dociec, gdzie popełniamy błąd, albo jakie metody moglibyśmy wykorzystać, by studia informatyczne przychodziły łatwiej.
A jeżeli motywacja nie istnieje?
Czasami najlepszą metodą, zwłaszcza u osób, której mają analityczny umysł, jest zaprzestanie drążenia, i po prostu wzięcie się do działania. Czekanie, aż pojawi się motywacja, może nie mieć sensu, bo często pojawia się dopiero podczas robienia czegoś albo po zakończonym wysiłku, kiedy możemy z dumą spojrzeć na efekty naszej pracy. Moment rozpoczęcia pracy potrafi być niekomfortowy – wiele osób zna uczucie pustki, gdy otwiera się edytor tekstu i nic w nim jeszcze nie ma. Warto mimo to zacząć – nie ma się czym przejmować, praca nie musi dowodzić, że jesteśmy kandydatem na idealnego informatyka. Studia uczą, że ważniejsze jest realistyczne podejście i wykonywanie swojej pracy po prostu tak, jak w danych okolicznościach umiemy najlepiej.